در خیابان خیام اثری به جا مانده که به اولین کارخانه اسلحه سازی و صنعتی تهران منتسب است. به روایتی از زمان فتحعلی شاه شالوده اولیه اش بنا نهاده و در عهد ناصرالدین شاه ساخته شد. پادشاهان قاجار که اصالتا ترک بودند، قورخانه خواندنش و زراد خانه نام فارسی آن می باشد.
در روزگارشاهان قجری، افزون بر تهیه سلاح و مهمات جنگی، تولید وسایل آتش بازی جهت نمایش شب‌های اعیاد و جشن‌های مذهبی و ملی را نیز بر عهده داشت. می توان این بنا را در فهرست آثار ملی ایران به نام “بنای سردر قورخانه تهران” یافت. به عهد ناصری به وزراتخانه قورخانه مبارکه مشهور و دارای وزیر بوده است. امروزه از این بنا تنها سر در آن به یادگار مانده و از دیدنی های تهران محسوب می شود. با وجود به جاماندن بخش کوچکی از این بنا که روزگاری بخش مهمی از ارگ سلطنتی بوده است، تزیینات آجری ظریف و هنرمندانه آن که امروزه به عنوان وروردی یکی از ایستگاه های مترو تهران استفاده می شود نظر هر رهگذری را به خود جلب می کند.
